نه می ایی نه میخوانی نه می پرسی نه میگویی

چرا

ازآشنایان اینقدرکس بی خبرباشد

رفتی   دلم شکستی 

این دل شکسته بهتر

پوسیده رشته عشق

از

هم

گسسته

بهترررررررررررررررررررررر

ای زلف توچون مار و رخ خوب توچون گنج

بی مارتو  بیمارم وبی گنج تودر  رنج

ازسیلی عشق تورخم گشته چونارنج 

دین و

دل و

عقل و

خرد و

هوش مرا سنج

برباد شده درصدد روی توهرپنج

هرچه کشی بکش مکش مرغ دلم که نیست خوش 

هرچه زنی بزن مزن طعنه به روزگارمن 

خانمانسوزبو د آتش آهی گاهی   ***   ناله ای می شکند پشت سپاهی گاهی

قصه یوسف وآن قوم چه خوش پندی بود ***  به عزیزی رسد افتاد ه به  چاهی گاهی